Fetyszyzm i faszyzm

[ Szanowni państwo, wychodząc z reguły: codziennie zrób coś dobrego dla świata, przekazuje wam kolejnego ebooka całkowicie za darmo, licząc na wzajemność czytelników i osób odwiedzających moje profile, a jest was ponad 6 milionów każdego miesiąca. Dziękuje

Wystarczy złotówka (PL27109000047335800000044283), aby przybliżyć realizacje (wymarzonego od wielu lat) – remontu Akademi.

Akademia, służy i nadal będzie służyła społeczności całego świata, jako źródło wiedzy pozbawionej poprawności politycznej (16).

Wychodzę z reguły wzajemności oraz reguły coś za coś, aby uzmysłowić wam regułę wymiennych korzyści, które w niedługim czasie, staną się podstawą Społeczeństwa Wolnych Kreatorów (10). Pozdrawiam. Dydymus ]

Fetyszyzm i Faszyzm zorganizowanych grup przestępczych o charakterze narodowym i międzynarodowym opanował świat, za pomocą kłamstwa, psychomanipulacji, nakazu, terroru (3) i prawa zwierząt (2).

Fetyszyści (9), wykreowali wiele tajnych i jawnych fetyszy wyznaniowych i ustrojowych, aby dzielić i kontrolować społeczeństwo, zafascynowane wpływem jednostki na jednostkę, przy użyciu hierarchizacji ról społecznych, czy zawodowych …

Społeczeństwu, wydaje się, że jeśli o czymś się nie mówi, to tego nie ma, w ten sposób nie pokonamy żadnego wroga i żadnego problemu, po prostu stajemy się ofiarami spreparowanego w naszej duszy strachu.

Obecnie, większość zniewolonego społeczeństwa, jest uważana za niezdolną do zrozumienia czegokolwiek, chyba że zostanie to podkreślone przez nakaz, pana, celebrytę, mentora (4), czy autorytet.

( Zanim na dobre zaczniesz czytać, zaakceptuj zasady panujący w kręgu mojego domu ( 1 – oznacza link pod tekstem), lub opuść moje domostwo, strzeżone przez prawo naturalne. Jeśli korzystasz, korzystaj z całości wraz z linkami, ponieważ cytat, może być zastosowany w złej intencji. )

Wieczna Olimpiada

To, co uważane jest za cywilizacje, tak naprawdę, jest formą olimpiady, przełożonej na schemat relacji społecznych, zawodowych, a nawet rodzinnych … , w których fetysz zwycięstwa nad innymi, jest powodem, celem i sensem życia memetycznej jednostki (5).

W świecie, w którym do roli świętych mędrców, nominuje się reformatorów psychopatów, wywodzących się z tajnych bractw, takich jak Hitler, książę Filip (7), czy Szumowski (8), zaczynamy rozumieć, że cywilizacja polega na wyzysku słabszego przez silniejszego, za pomocą prawa zwierząt, nakazu i wiary, a ci którzy manipulują statystykami, strukturami społecznym w sposób doskonały, uważani są za świętych, ponieważ ich działania – pozwalają zwiększyć kontrole nad społeczeństwem, za pomocą tak silnego wpływu, iż społeczeństwu wydaje się ze wykonywane przez nich nielogiczne czynności, są konieczne, a także potrzebne do życia oraz ratują innym życie …

Fetysz Faszyzmu, czyli ideologia Sportu

Ustrój wyznaniowy, jest tylko jeden i można go nazwać fetyszem faszyzmu, ponieważ system ten wynosi jednostki oraz sitwy do roli bogów i mesjaszy. Nie ważnie, czy żyjemy w państwie wyznaniowym, konstytucyjnym, demokratycznym, czy też w socjalizmie, komunizmie, ponieważ, są to dyktatury faszystowskie oparte na fetyszach.

Fetysz, w wyraźny, ale zamaskowany i zgodny z prawem zwierząt (2) – sposób – uwypukla różnice, poprzez symbole, kolory, rytm, flagi, czy postacie posiadające tytuły … , co dąży do oczekiwanego przez fetyszów – kontrolowanego podziału społecznego, z którego można ciągnąć wieczny zysk, ponieważ wszystko jest sportem opartym na odgórnie ustalonych zasadach prawnych, będących pokłosiem relacji międzyzwierzęcych, przełożonych i wpojonych w człowieczeństwo, za pomocą siły i prawa zwierząt.

Ile są warte prawa, przysięgi, regulaminy … bez prawa naturalnego (2) ?

Prawo zwierząt, na którym oparte są kodeksy, przysięgi, regulaminy, są atrapami, za pomocą których wyeliminowano moralność personalną (6), przy pomocy etyki zawodowej i profesjonalizmu (11), dzięki czemu dzisiejsze opinie, a nawet badania, są wykonywane, przy pomocy wiary w ideologie hierarchii.

Fetysz liczb, badań, statystyk, sondaży … utrzymuje tylko tych, którzy mają za zadanie, przekonać społeczeństwa do określonych wyborów, wedle ideologii podziału, czyli tezy i antytezy – sterowanej za pomocą trzeciej siły (12), będącej niewidoczną regułą sprawowania władzy absolutnej (13)…

Dyskusja społeczna, odnosi się do pozamerytorycznego argumentu osobistego – sposobu argumentowania, w którym na poparcie swojej tezy dyskutant powołuje się na niezwiązane z tematem opinie lub zachowania swego oponenta. Z drugiej strony w sytuacji, gdy ktoś porówna swego rozmówcę do faszystów, ten chwyt erystyczny, może też być rodzajem obrony, przed tego typu argumentami osobistymi.

Sport i gra

Fetyszyści (9), nie zbudowali światowego imperium i rządu światowego za pomocą nieistotnych dla działania dyskusji, faszyści zrobiło to – zabijać każdego, kto stanął im na drodze. Najlepiej obrazuje to gra, film, literatura, sztuka masońska, do której jesteśmy przyzwyczajani od najmłodszych lat …

Dlatego wszystkie relacje społeczne oparto na sporcie, ponieważ ten wnosi ducha walki, fetyszyzmu i faszyzmu, jako ideologi koteryjki, sitwy, grupy przestępczej, państwa, kliki … podszytej ideologią kolejnych fetyszy, stawiających życie człowieka ponad innego człowieka, którego życie, jest formą siły roboczej i ludzkiego kapitału (14).

Człowiek, dostał fetysz telewizji, wakacji, technologii, edukacji, nałogów, popędów i rozrywki, aby tracił czas (13), na rzeczy bez znaczenia i nie wkładał nosa w nie swoje sprawy.

Fetysz Futuryzmu

Fetyszyści (9) stworzyli futuryzm, aby zafascynować i przyzwyczajać niewolników do swoich dalekosiężnych planów – podboju gatunku – kapitały ludzkiego (14) na bazie zróżnicowanego faszyzmu i fetyszyzmu …

Ludobójstwo, pogrom, pandemia, państwowe obozy pracy … , są rodzajami ekstremalnego sportu totalnego, dążącego do jak największej skuteczności działań danego klubu lub loży państwowej (15) – nazywanej armią. Obraza was to, ale takie są fakty, każde, nawet najokrutniejsze działanie, jest formą sportowej gry, w której chodzi tylko o zwycięstwo, o fetysz pucharu, medalu, stopnia, roli, pozycji, czy tytułu …

Nie ważne jest ludobójstwo, ważne jest, co osiągnęła Rosyjska, Niemiecka, Amerykańska, czy Chińska Loża Narodowa (15) … ,poprzez działania sportowo – militarne, sportowo – medyczne … ,a osiągnęły sporo, ponieważ zyskały – zwiększenie kontroli społecznej nad ludzkim kapitałem oraz posłuch wśród innych obozów państwowych.

Faszyzm i fetyszyzm, wiążą wszystkie kultury, mocarstwa i państwa narodowe, takie są fakty – Niemcy, Włosi, Amerykanie, Brytyjczycy, Chińczycy, Francuzi, Japończycy, Koreańczycy … , tak jak i dawniej, rządzą tym memetycznym światem (5) hipokryzji i iluzji.

Fetyszyzm, tworzy kreacje ponadnarodowe i stosunki międzynarodowe

Seks (17), stał się sportem, grą i jednym z najpotężniejszych fetyszy, za pomocą którego, można manipulować ludźmi jak kukiełkami, wedle zasady podziału opartego na sadomasochizmie.

Podział seksualny (17), ma swój początek w ludzkim mózgu, gdzie aspekt męski i żeński powinien walczyć w jedności dla równowagi ciała, umysłu i duszy (18). Jednakże, siła zewnętrzna przekonała kobietę i mężczyznę, do oddzielnej celebracji swej płci, czy narządów płciowych … , co ukierunkowało mózg do pracy jednobiegunowej.

Zniszczyło to równowagę ciała, tryptyku umysłu i ducha (18), naprowadzając kobietę i mężczyznę na konkretne cele, opisujące role płci w kulturze i cywilizacji, kreującej społeczeństwa oraz związki, dążące do seryjnej produkcji ludzkiego kapitału (14).

Utylitaryzm płci, języka, wyznania, koloru skóry, kultury … , jest podstawą podziału, będącego napędem ludzkiego kapitału, znajdującego się w rękach architektów – projektujących role i przeznaczenie społeczne – danej jednostki, ponieważ właśnie na tym, oparty jest nowy porządek świata – na przekształceniu jednostki w istotę memetyczną (5).

Tabu, czyli Faszyzm useksualizowany

Tabu natury faszystowskiej wyobraźni – sprawiło, iż prawo zwierząt (2) – prawo silniejszego, stało się modelem rozwojowym dla kolejnych pokoleń, wyuczonych zależności hierarchicznej na każdym etapie swego życia.

Fetysz faszyzmu – erotyzuje zakazaną naturę ludzkiego zezwierzęcenia oraz wzmacnia tym samym owy fetysz faszyzmu, utkwiony w każdym systemie wyznaniowym i ustrojowym.

Pieśni i narzędzia wizualne – faszyzmu, odnoszą się do bestialstwa dzikiej natury, w której kręgu pozostaje zezwierzecony intelektualnie człowiek, pragnący igrzysk, sportu, seksu, awansu, gwałtu, wojny, zwycięstwa … kosztem wyższych aspiracji moralnej ludzkiego gatunku.

Krew, ziemia, metal, ciało, narządy rodne … to fetysze, ważniejsze od życiowej mądrości, wiedzy, mózgu, duszy, czy serca …

Żaden w miarę inteligentny, rozsądny, odpowiedzialny … duchowo człowiek, posiadający czas (na przemyślenie), ład (porządkujący wartości), prawo (do życia, wolności, równości, własności, oparte na prawie naturalnym), moralności (pozwalającej za pomocą prawa naturalnego cieszyć się innym z życia, wolności, równości, własności …), niepodległości ( w sensie jednostki) personalną (20), nie byłby wstanie dążyć do ożywienia fetyszu wiary w faszyzm, wyznanie, ustrój, system budujący władzę człowieka nad innym człowiekiem.

300 rodów, sprawujących za pomocą faszystowskiego fetyszy instytucji ponadnarodowych i państw handlowych władze nad światem, niesie za sobą chorobę psychiczną, dążąca do władzy jednostki nad jednostką w celu przekształcenia bezwartościowych fetyszy w realne przejęcie kontroli nad ludzkim gatunkiem, ziemią oraz bogactwami naturalnymi, co ma charakter alchemii, opartej na psychomanipulacji i sile.

Fetysz faszyzmu, to samozadowolenie i błędne przekonanie władz o nieomylności swych poczynań, co wprowadza ideologie tabu na drogę nieakceptowanego przez prawo naturalne (2) – dyskursu społecznego wykreowanego za pomocą metody okna overtona (19).

Transhumanizm (21)

Transhumanizm, towarzyszący fetyszowi faszyzmu, dąży do przekształcenia ludzkiego kapitału w posłuszne zwierzę oraz maszynę pozbawioną prawa naturalnego (2).

Transhumanizmu, jest formą transgresyjnego przekroczenia granic biologicznych, społecznych oraz norm moralnych, opisujących rodzaj ludzki. Dzikość zezwierzęcenia gatunku ludzkiego dodaje faszystowskiemu fetyszowi uroku, ponieważ podszyto go szeroko reklamową propagandą seksu i zakazanego wymiaru, do którego zwierzęta, pragnące stać się maszynami, ciągną jak muchy do miodu.

To nie jest coś nowego, każdy reset (21c), pozwalał zmieniać narzędzia i nazewnictwo kontroli społecznej. Wiara ustrojowa zamknięta w fetyszu faszyzmu, zawsze dąży do mechanicznej reprodukcji (22) – robotników i żołnierzy – katów i ofiar, ponieważ czym bardziej zacięty spór ideowy, tym bardziej przerażajace dewiacje, można położyć na ołtarzu skrzywienia gatunku ludzkiego.

Gatunek człeczy, jest hodowany, kontrolowany i sterowany tak, aby być użytecznym dla rasy panów. Człowiek wolny, równy wobec innych i mądry, musi być pozbawiony swoich naturalnych praw, aby niemóc uciec z obozu pracy nazywanego miastem, państwem, czy układem międzypaństwowym … Fetysz faszyzmu, to wyzysk i forma żerowania świadomych nad nieświadomymi. Takie są fakty, tylko mądry człowiek, jest wstanie rządzić samym sobą (23) i bronić się przed zwierzętami oraz prawem zwierząt (2).

Estetyczne niebezpieczeństwo faszystowskiej wyobraźni, polega na erotyzowaniu pojęcia władzy, kontroli i posłuszeństwa.

Logicznym rezultatem fetyszu faszyzmu, jest wprowadzenie estetyki do życia politycznego, jest to brutalna ale skuteczna – samoalienacja ludzkości, która osiągnęła taki stopień, że może ona doświadczyć własnej destrukcji, jako estetycznej przyjemności pierwszego rzędu.

Oznacza to – oczekiwanie na przeobrażenie zwierzęcia w maszynę, wedle ideologi transhumanizmu (21).

Innymi słowy, kulturowo fetyszyzujemy zarówno władzę absolutną, jak i naszą własną apokaliptyczną destrukcję, a faszyzm wykorzystuje ten fetyszyzm, aby zdobyć wiernych wyznawców oraz zwolenników, w obozie tezy i antytezy.

Sukces propagandy polegał po części na zdolności fetyszystów do okiełznania erotycznego podtekstu w celu uzyskania poparcia.

Każde igrzyska olimpijskie, są odbiciem drogi, jaką musi pokonać dekonstruowany człowiek do danej formy kontroli społecznej.

Weźmy pod uwagę serial dokumentalny Olympia, niemieckiej reżyserki Leni Riefenstahl, który został nagrany na igrzyskach olimpijskich w 1936 roku. Było to uczczenie aryjskiej urody, która wyznaczyła kolejne kroki ewolucyjne dla ludzkiego gatunku. Olimpiada w Londynie w 2012 roku, zatruła nasz umysł, wizją globalnej pandemii, która planowana od lat 60-tych – XX wieku, dosięgnęła ludzkość w tym roku, jest to oznaka wspomnianego wyżej kontrolowanego futuryzmu, opartego na fetyszu strachu (24).

Pułapki fetyszyzmu, zdominowały kulturę za pomocą nielegalnej i zakazanej siły, przybierającej kształt władzy człowieka nad człowiekiem, w każdej dziedzinie życia.

Absolutnie wszystkie ruchy religijne i polityczne, mają erotyczną powierzchnie, ponieważ fetysz seksualności – zawarta w kolorach, symbolach, jest bardziej pociągający niż prosta i logiczna prawda, oparta na dowodach.

Każda, nawet najbardziej tandetna fantazja erotyczna, jest kojarzona poprzez propagandę z fetyszem faszyzmu.

Jesteśmy odwiecznymi świadkami erotyzacji władzy, doprowadzonej do żałosnej i śmiesznej skrajności, przez sklepy pornograficzne z faszystowskimi insygniami, które można znaleźć w każdym kraju i mieście świata, o czym to świadczy? O kulcie hierarchii oraz ideologii – pana i niewolnika, które rodzą się w relacjach społecznych i przywierają do relacji rodzinnych, partnerskich, czy zawodowych …

Fetysz Faszyzmu, to sadomasochistyczna relacja szamana (25) i jego wyznawców, władzy i społeczeństwa, przeniesiona do wszystkich relacji społecznych.

Holokaust (26)

Fetyszyzm, szamanizm (25), panseksuslizm (27), to jedyne systemy ustrojowo-wyznaniowe na świecie, niezależnie od tego, jakie mamy obecnie czasy.

Najlepszym przykładem owej seksualizacji fetyszy faszyzmu, jest holokaust, który był i jest wyznacznikiem ideologii podporządkowania większości społeczeństwa, przez wynaturzoną mniejszość, pragnąca podporządkować sobie świat, za pomocą fetyszu – prawa zwierząt i siły kojarzonej z pierwotną erotyką, powstałą w głowach ideologów systemowych, uczących nowe pokolenia historii – uległości obywatela względem siły państwa.

Seksualny dreszcz, wywołany siłą i przemocą, ma czuć każdy, kto dotyka historii bogów, religijnych pasterzy, cesarzy, papieży, królów, władców, dyktatorów i prezydentów … Ten sam dreszcz wywołują media, literatura, gazety … ponieważ społeczeństwo zostało upodobnione do niewolników, masochistów, którzy pragną swych panów i przewodników po jungli ludzkiego wynaturzenia – zwanego cywilizacją kulturalną.

Im bardziej z owego podejścia czyniono tabu, tym silniejsze stawało się zwierzęce łaknienie, które w podnieceniu nie dostrzegało prawdy zaistniałej sytuacji.

Artykuł zamieszczony w listopadzie 2000 roku, na łamach New York Times, chwali faszystowski szyk, jako stylizację sezonu, cytując redaktora magazynu: Faszyzm – nienawidzę tego mówić, ale jest seksowny … Wyraża ideę przejęcia, a następnie zrzeczenia się kontroli …

Ludziom zdaje się, że kolejne odsłony religijne i polityczne, dają im władze, co jest złudzeniem, ponieważ władze traci ten, kto przestaje kontrolować w rozpasaniu samego siebie i oddaje odpowiedzialność za swoje życie w ręce kogoś innego.

Estetyka włoskiego faszyzmu – estetyka smaczniejsza niż wersja niemiecka – przedostała się do popkultury, która teraz ten faszyzm celebruje, ponieważ pozwala on kierować władze nad tłumami fanów.

Powyższy artykuł, cytuje nowojorską projektantkę mody, która wzorowała się w swej kolekcji na architekturze pod przewodnictwem Mussoliniego: Brutalne struktury z granitu i trawertynu … Moda, to ulubiony sposób propagandy dyktatora … dotyczy władzy, a władza, jest największym podnieceniem …

Dualizm

Innymi słowy, erotyzacja fetyszu faszyzmu ma dwojaki charakter. Opierał się zarówno na istniejącej kulturowej fetyszyzacji władzy i męskości, jak i nowszej fetyszyzacji tego, co zakazane i co daje nam panseksualizm (27), w tym feminizm …

To, co zabronione i odrzucane przez fałszywą poprawność polityczną, jest substancją fantazji erotycznej na temat wybranego obiektu politycznego. Obrazy zseksualizowanego faszyzmu, wywodzi się właśnie z dystansu, jaki kultura głównego nurtu stawia między sobą, a dewiacją.

Otwarte przyznanie się do erotycznego fetyszu fasztstowskiej ideologii, może wydawać się niesmaczne lub wręcz niemoralne. Ale to dialektyka między represjami, a wykroczeniami pozwoliła nazistowskiej ideologii rozkwitnąć w niektórych zakątkach świata i internetu, pozwalając trollom na powolne przekształcanie się w sprawców przemocy na tle rasowym … Nieważne, czy kat, jest chrześcijaninem, muzułmaninem, socjalistą, feministką, gejem, heterykiem, czy demokratą … , tak naprawdę, jest wyznawcą i ofiarą szamańskiego (25) fetyszu – faszyzmu …

Tarcza

Władza szamanów, uformowała nad sobą ochroną tarcze, zwaną dziś parasolem opartym na jednostronym prawie zwierząt i jednostronnej wolności słowa … wszystko, co wychodzi od plebsu, traktowane jest jako ściągana prawnie – mowa nienawiści (30) … Podział, prowokuje agresywne działania, w które wciąga się skłócony plebs, za pomocą prowokacji i prowokatorów głównej i pobocznej ideologii wyznaniowo ustrojowej.

Tworzący to szamani, alchemicy i filozofowie, rozkoszują się ludzką bitwą, torującą władzy, drogę do oczekiwanego rozwiązania ideowego, opartego na ideologii okna overtona (19).

Niekontrolowana przez jednostkę wolność słowa, doprowadziła do rozbudowanych kreacji politycznych i religijnych, serwowanych przez seksownych, charyzmatycznych, czy atrakcyjnych agentów i prowokatorów (29), podających społeczności świata – truciznę fetyszy: symboli, gestów, słów … , co angażuje plebs do powtarzania, za ponętnymi ciałami, owych niewolących masy – symboli, gestów i słów.

Podział

Nie tylko ustroje polityczne i religijne, są ważne, ludzi należy dzielić, za pomocą ideologii formalnych i nieformalnych grup społecznych.

Seksualizacja kultów muzycznych (28), wspierana ideologią koloru, ubioru, symbolu, uzależnień … doprowadziła do powstania licznych subkultur poglądowych, zmuszonych do walki o wymyśloną pozycje społeczną.

Nikt się nie zorientował, że każda z tych subkultur, jest dziedzictwem fetyszyzmu i faszyzmu, ponieważ to, co dla jednych, jest standardem dla innych, staje się formą oburzenia, niemoralności i braku dobrego smaku.

Niewolnik bije niewolnika, ale wszyscy oni utrzymują tych samych żerujących na nich ludzi … Wystarczył slogan oparty na wolności słowa i garść fetyszy – rozdzielanych w sposób niesprawiedliwy, aby społeczeństwa same zaczęły się dzielić i osłabiać, w starciu z ideologią dobrze uformowanej i scalonej przez prawo zwierząt (2) – władzy.

Społeczeństwo niewolników, zwierząt, stało się społeczeństwem komercyjnych pasożytów i memów, co kreuje drogę do transhumanizmu i technokracji (21).

Ironia stała się prawdą, bestie (32), rasa panów, magowie, czarodzieje, wampiry (31) … , istnieją i żeruje na ludzkim kapitale, na społeczeństwie nieświadomych relacji społecznych – mugoli, avatarów, zwierząt i w niedalekiej przyszłości maszyn …

Prosta alegoria, jest niekiedy tak straszna, że nikt nie chce w nią wierzyć i przełożyć ją na prawdziwy aspekt życia.

Gloryfikacja ideologii fetyszu faszyzmu, prowadzi do fanatyzmu, biorącego swój początek w podziale społecznym, dzięki czemu łatwo stworzyć buntownika, za pomocą ideologii fałszywej flagi (33), w co większość społeczeństwa wierzy …

Przez erotykę i śmiech – zaakceptujesz wszystko

Najbardziej skutecznym reprezentantem faszyzmu jest ten, który patrzy na jego okropności z humorem. Serial Allo, Allo, Producenci – Mela Brooksa, to tylko dwa z setek przykładów unaturalnienia faszyzmu przez ludzi, którzy doskonale wiedzieli co robią.

W ten sposób zaakceptowałeś nie tylko faszyzm i zbrodnie, ale i panseksuslizm otwarty na feminizm, homoseksualizm, seksualizację dzieci, genderyzm i inne dewiacje (34), powstałe na skutek wielowiekowej propagandy oraz celowej utylizacji śmieci w ludzkich ciałach (35), co zmieniało ludzki genotyp, na podobieństwo jedno procentowej grupy dewiantów, pragnących się ukryć w społeczeństwie, poprzez przeprogramowanie całego społeczeństwa.

Społeczeństwo, nie potrafi wykorzystać otwartego okna dyskursu do zachowania wartości moralnych w społeczeństwie, akceptując każdą skrzywioną i niemoralną ideologie spływająca wraz z ściekami z Olimpu.

Raz na zawsze, powinnismy pozbyć się fetyszu faszystowskiej ideologii z tabu erotyzmu, powinniśmy wykorzystać przestrzeń, aby wskazywać i śmiać się z głupoty władzy i odsuwać ich od władzy człowieka nad człowiekiem, na rzecz władzy człowieka nad nim samym (23).

Ideologia faszyzmu rewolucyjnego

Pojęcie ideologii, ma swój oficjalny początek etymologiczny w postawach fetyszystycznych – społecznych, seksualnych, politycznych i religijnych, które zostały narzucone plebsowi, przez ideologie władze w czasie rewolucji francuskiej (38).

Rewolucja (36), to ideologia – zamkniętego kręgu władzy (moc seksualna, moc strachu, moc alchemiczna – moc monopolu …), który zmienia tylko użyteczne nazwy propagandowe na przestrzeni dziejów.

( Niech żyje szaman, wódz, król, cesarz, papież, towarzysz, pan … )

Rewolucja, to sprytna sztuczka marketingowa, która dla rozprężenia panującego ucisku społecznego, zmienia naprzemiennie ekipę rządząca, w celu stworzenia wiecznego, dualnego kręgu władzy, wybranych jednostek na plebsem, który nieświadomie – utrzymuje powyższą elitę, tworzącą, wieczną ideologie kast hierarchicznych.

Ktoś inteligentny, ukryty za kulisami tryptyku, tworzy teatr wiecznych, pozornych zmian, polegający na ekscytującym programie i ciągłej zmianie dekoracji ustrojowej, religijnej oraz poglądowej.

W owym teatrze (37), pracują dobrze opłacani najemnicy i walczący o miejsca na widowni – niewolnicy, którzy nigdy nie mają prawa opuścić owego teatru, będącego w rzeczywistości – jaskinią platońską …

Żadne przymusowe obalenie rządu lub tak zwanego porządku społecznego na korzyść nowego systemu – zwane rewolucją, nie wynika z działania społecznego – lecz z ideologii wybranych jednostek, pragnących wykorzystać aspekt społecznego – niezadowolenia.

Cały ten wybitny, trwający od tysiącleci spektakl, został stworzony na początku egzystowania kultu z miasta ur, czyli dzisiejszej kult-ur-y (37).

Ideologia, jest to ogół przekonań właściwy jakiemuś społeczeństwu albo klasie społecznej, który wyraża się na ogół w doktrynie politycznej, religijnej, seksualnej i społecznej, inspirującej działalność rządu, partii, klasy społecznej, czy subkultury …

Gdzie leży błąd ?

Błąd leży w naczelnej wartości – ogół przekonań, jest formą tożsamości, wolnej i równej innym jednostki, posługującej się logiką prawa naturalnego (2), a nie dotyczy wyhodowanego i wytresowanego społeczeństwa wedle reguł prawa zwierząt i poprawności politycznej.

Bardzo ważne !

Avatar Ideologiczny (5)

Ideologia, to najogólniej rzecz ujmując – pewna prywatna forma memetycznej świadomości społecznej (5), wyprodukowanej przez trzecią siłę, która nie posiada cech konstytutywnych, co czyni ją pułapką, w której zamknięty jest fetysz mamona, tradycji, religii, wyznania, ustroju, polityki, tytułu, roli, stanowiska …

Ideologia powstaje po to, aby bez powodu dzielić społeczność wolnych ludzi, dzięki czemu określona grupa szamanów (25), magów, architektów osiąga określony i zakamuflowany cel swego prywatnego interesu – którym jest obraz wyimaginowanego świata, przyjmowanego przez ogół, jako rzeczywistość, darzące do wykalkulowanej przyszłości …

Zatem ideologia reprezentuje i broni interesy określonej, właściwej i tajnej grupy, poprzez wybrane, najemne grupy społeczne, które mają wpojone przekonanie o charakterze ocennym niewolnika oraz prognozowanej jego przyszłości, co wskazuje na przemianę kapitału ludzkich zwierząt w użyteczne maszyny (21).

Ideologia, może mieć zarówno wymiar pozytywny, jak i negatywny. Z jednej strony umożliwia jednostce identyfikację i manifestację swoich wyuczonych poglądów lustrzanych, ale w żaden sposób, nie może ona stanowić w mechanizmach polityczno-wyznaniowych, co czyni ją biernym obserwatorem gry, która za pomocą licznych narzędzi psychomanipulacyjnych – zafałszowuje obraz świata, w oczach szeroko pojętych mas.

Fetysz naczelnej ideologia, to nic innego, jak eksperyment absolutyzmu totalitarnego (13), będącego reinkarnacją ideologii fetyszu – faszyzmu, pozwalającego dokonywać zbrodni ludobójstwa.

Polska, tak jak cały już świat, czyni to za pomocą wyssanej z palca ideologii koronawirusa (40), który pozwala czynić zło w celu wykreowania ideologii resetu gospodarczego, 4 ery przemysłowej (3), będącej drogą do transhumanizmu i technokracji (21).

Ideologizacja życia społecznego, polegająca na mniej lub bardziej świadomym fałszowaniu autentycznych wartości lub podporządkowywaniu jej doraźnym interesom grupy. Zjawisko to jest szeroko rozpowszechnione w krajach totalitarnych opartych na demokracji, w których sprowadza się do takich działań, jak na przykład: manifestowanie poprawności politycznej, co z ważnych powodów, ogranicza wolność słowa, czy wymusza żądanie specjalnych praw dla wybranych mniejszości, co się dzieje tu i teraz (40).

Należy tutaj zaznaczyć, iż tak pojęty mechanizm ideologizacji życia społecznego, może być wymierzony przeciw tradycyjnym strukturom społeczeństwa, co najlepiej obrazuje ideologia dystansu społecznego, czy zamaskowanie całego społeczeństwa (40) …

Przedstawiciele fetysztów – pod przykrywką przełamywania różnorodnych społecznych tabu i walki z nietolerancją, dążą do realizacji własnego interesu, jakim jest zdobycie prawnego przyzwolenia na współżycie osoby dorosłej z dzieckiem, czy zwierzęciem (34). Zezwierzęcenie dąży do upodlenia i pośrednio do transhumanizmu opartego na techno-transplantologi, zmieniającej avatary w istoty cybernetyczne.

Jednym z podstawowych praw tworzenia demokracji, jest prawo do tworzenia różnorodnych partii i wysuwania postulatów, co pozostawia otwartą furtkę dla chorych ideologii, ponieważ prawo zwierząt (2) nie uwzględnia samoograniczenie opartego na prawie naturalnym (2).

Lansowane wartości, które składają się na daną ideologię, mogą stanąć ponad podstawowymi zasadami moralnymi. W ten sposób, w obronie ideologii, ludzie ją wyznający są skłonni godzić się na powstawanie różnego rodzaju wynaturzeń, uderzających w dobro jednostki i w ten sposób jawnie ją dyskryminując.

Ideologia jest narzędziem głoszenia i realizacji niezwykle groźnych dla społeczeństwa idei.

Fetysz manipulacji i ideologi

Manipulacja, jest perswazją niejawną lub taką, która realizowana jest nieuczciwymi metodami.

Jest to celowe i planowe działanie, którego autor wywiera wpływ na osobę w taki sposób, aby nie zdawała sobie ona sprawy z tego, że podlega jakimkolwiek oddziaływaniom, bądź by nie była świadoma siły lub konsekwencji tych działań.

Manipulator podporządkowuje swoje działania maksymalizacji własnego interesu, bądź interesu grupy, z którą się identyfikuje.

Ideologia stanowi ogół przekonań, u podstaw których leży jakoś rozumiany interes członków grupy wyznającej tę ideologię. W przypadku manipulacji, nie ma mowy o dbałości o wspólny interes grupy, ponieważ interes opiera się na jednostce lub utajnionej małej grupce jednostek, pozostającej przy władzy nad światem (25).

Interes manipulatora lub skrytych manipulatorów, jest ideologią, która oddziałuje na członków państwa, grupy przy pomocy np. pustych sloganów, w wyniku czego – ofiara manipulacji internalizuje cel manipulatora bez merytorycznego uzasadnienia. Ideologia, jak zgubna by nie była, jest przestrzenią dla zaangażowania intelektualnego zarówno osób pozostających pod jej wpływem, jak i wrogo do niej nastawionych, co wykorzystuje ideologie tezy i antytezy (12) dla wyprodukowania korzeni manipulacji.

Manipulacja deprawuje totalnie, powołując do istnienia człowieka, który praktycznie nie posiada poglądów, kreując wolne od merytorycznych przemyśleń silnie emocjonalne postawy. Manipulacja, jest groźniejsza od ideologizacji, poprzez zjawisko granfalonu.

Zmanipulowany urzędnik, medyk, uczeń, policjant, czy żołnierz … jest sterowany nakazem, rozkazem, czy prawem zwierząt, jednak bezmyślne wykonywanie zadań niezgodnych z prawem naturalnym, jest przestępstwem, które popełniają niewolnicy i najemnicy w zamian za fetysz wynagrodzenia, oceny, stanowiska, roli, tytułu (39) …

Granfalon

Granfalon (ang. granfaloon), to filozoficzna próba obrania ze skóry bańki mydlanej, co ma większy sens dla osób świadomych zachodzących na świecie manipulacji.

Bezsensowność sprowadza się zatem, do zupełnego braku idei i treści, jakie z reguły, są spoiwem, które łączy członków w grupach innego rodzaju.

Jeżeli chodzi o granfalon to tym, co jednoczy ludzi, którzy do niego przynależą jest jedynie pusta, niczym wspomniana, bańka mydlana – czyli wyzbyta wszelkiego sensu – emocjonalność wynikająca jedynie z faktu przynależności do grupy.

Łączą nas nie prawdy, ale idiotyzmy, takie jak ideologia pochodzenia, plemienia, rodu, kraju, wyznania, koloru skóry, języka … , czyli wiary w fetysze, służące podziałowi społecznemu, dzięki którymi, tworzy się sztuczne granice osobowe, grupowe, czy narodowe …

Nie ważna jest ideologia krwi, plemienia, czy rodu, … człowiek postępuje albo wedle prawa naturalnego (2) lub jest przeciwnikiem wyższego człowieczeństwa, upatrującym wiarę w ideologie prawa zwierząt oraz hierarchii wywyższającej człowieka nad człowiekiem, co prowadzi do kłamstwa, agresji, zbrodni, zdrady, zazdrości itp czynników niszczących w/w podstawę ludzkości …

Fetysz granfalonu jednoczy wyznawców narodów, czy poglądów wyznaniowo – ustrojowych oraz innych nielogicznych fetyszy hierarchicznych.

Powiązanie tego typu, oparte na wykreowanych emocjach, bez samoograniczenia, miłości i wzajemności, jest bezsensowne.

Człowiek, który nie jest Lahem, czyli panem samego siebie (23), jest niewolnikiem szamanów oraz fetyszy, które za pomocą faszyzmu, zarządzają jego jestestwem, będącym wyznacznikiem wiary w ideologie oparte na manipulacjach …

Jest to tak logiczne i proste, że aż dziw, że nikt od tysięcy lat na to nie wpadł, a może wpadł lecz już nie żyje …

Granfalon i światowy system oceny społecznej oraz dystansu społecznego (41)

Ocena, jaką wydaje członek granfalonu, zależy zatem od dwóch elementarnych etykietek: od nazwy granfalonu oraz od nazwy grupy zewnętrznej tegoż granfalonu. Staranne etykietowanie każdego, nawet najmniejszego fragmentu świata jest warunkiem bezwzględnym, jaki musi być spełniony, aby członek granfalonu mógł orientować się w otaczającej go spreparowanej rzeczywistości.

Sposób oceny, jakim charakteryzują się członkowie granfalonu, pozostaje beztreściowy. Osoby, które zostaną oznaczone etykietą -swój, postrzegane są pozytywnie jako inteligentne, kulturalne, utalentowane, dobre, moralne i tak dalej, natomiast te jednostki, którym zostanie przypisana etykieta – obcy, postrzegane są wyłącznie pejoratywnie jako głupie, niekulturalne, pozbawione talentu, złe, niemoralne i tym podobnie.

Nie ma tu wcale znaczenia prawdziwy stan rzeczy. Człowiek, który obiektywnie rzecz ujmując, mógłby być dla innych wzorem do naśladowania, z chwilą, gdy zostanie rozpoznany jako przedstawiciel grupy zewnętrznej wobec granfalonu, zostaje przez członków granfalonu zdyskredytowany.

Przypomnijmy, że grupę zewnętrzną tworzą osoby spoza szeroko pojętego granfalonu, czyli granfalonu właściwego oraz ludzi z nim sympatyzujących. Grupa zewnętrzna pojawia się automatycznie w procesie kreowania granfalonu.

Jest ona związana z jego istotą, jaką jest nieustająca walka z innymi. Opozycyjność wobec osób z grupy zewnętrznej warunkuje emocjonalną więź, która łączy członków granfalonu, stanowi jego spoiwo i gwarancję trwałości. Bez grupy zewnętrznej granfalon nie miałby po prostu racji istnienia, ponieważ jako coś, co dzieli świat, nie może jednocześnie zawierać w sobie wszystkich jego elementów.

Granfalon bowiem zawsze pozostaje w opozycji do kogoś. Jako pozbawiony sensu, jest na to skazany.

Dystans społecznym, a ideologia Granfalonu

Wykorzystanie techniki Granfalonu, rozbudowane o fetysz pandemii, zarazy, maseczki, dystansu społecznego i wiary w niedziałający test, czyni ze społeczeństwa rozbite i podzielonej stada, nie mające pojęcia komu można uwierzyć, dzięki czemu, każdy potencjalnie spotkany człowiek, może być wrogiem roznoszczącym ideologie zarazy, przez co wytwarza się strach, donosicielstwo, brutalność, czy agresja … , co niweluje kontakty osobiste, a zatem niszczy możliwość porozumienia społecznego, w celu wytworzenia oporu i wojny samoobronnej (42), uważanej za niepoprawny akt terroryzmu i brak poprawności politycznej.

Odwrócenie wartości i podwójne standardy

Ocenom wydawanym przez przedstawicieli granfalonu, daleko jest do obiektywizmu. Zależą one przecież wyłącznie od rodzaju nadanej etykiety. W ten sposób, w świadomości przedstawiciela granfalonu, głupiec uchodzi za mędrca, nieuczciwy za uczciwego, niemoralny za moralnego i tak dalej, pod warunkiem, że przynależą oni do jego granfalonu.

Analogicznie, ta sama osoba będzie w mądrym widziała głupca, w uczciwym nieuczciwego, w moralnym niemoralnego, jeżeli tylko rozpozna w nim członka grupy zewnętrznej.

Zjawisko to określane jest mianem odwrócenia wartości. Sprawia ono, iż jesteśmy skłonni uznać za wartościowych nawet ludzi podłych i pozbawionych skrupułów, gdyż atrakcyjny jest dla nas każdy, kto należy do naszego granfalonu.

Związane jest to ściśle z potrzebą utrzymania przez członka granfalonu wysokiej samooceny, dobrego zdania o sobie samym.

Z potrzeby utrzymania wysokiej samooceny wynika również bezpośrednio istnienie tak zwanych podwójnych standardów, jakie rządzą świadomością przedstawiciela granfalonu. W praktyce sprowadza się to do wybiórczości w stosowaniu norm głównie moralnych a nawet prawnych. Innymi słowy, to czy dana norma jest obowiązującą, czy też nie, zależne jest wyłącznie od tego, kogo ma ona dotyczyć.

W ten sposób, normy nakładające obowiązki stosowane są wobec przedstawicieli grupy zewnętrznej i nie dotyczą członków granfalonu, zaś normy chroniące dobro stosowane są wobec członków granfalonu i nie dotyczą reprezentantów grupy zewnętrznej.

Jeżeli więc przykładowo, członek naszego granfalonu zostanie przyłapany na defraudacji znacznej sumy pieniędzy, to nie tylko nie ocenimy go negatywnie, ale nie pociągniemy go również za to przestępstwo do odpowiedzialności. Natomiast, gdy ktoś spoza naszego granfalonu dopuści się kradzieży przysłowiowej bułki, będziemy skłonni publicznie go poniżyć i zastosować wobec niego najsurowsze sankcje.

Mimo tak patologicznego stosunku do norm, przedstawiciel granfalonu postrzega samego siebie jako przestrzegającego wszelkich norm w sposób wzorcowy.

Przedstawiciele granfalonu, nie ograniczają się wyłącznie do negatywnego oceniania osób spoza swojej grupy oraz niesprawiedliwego nakładania na nie obowiązków, ale w ogóle odmawiają takim osobom jakichkolwiek praw, zaś w skrajnych przypadkach przestają je postrzegać jako ludzi – co ma w tej chwili miejsce.

Dehumanizacja członków grupy zewnętrznej sprawia, że przedstawiciele granfalonu mogą nie tylko bezkarnie ich krzywdzić, nie narażając się przy tym na wyrzuty sumienia, ale zaczynają nawet czerpać z tego tytułu satysfakcję.

Przykład: PiS, chce licencji za bezkarności:

Nie popełnia przestępstwa, kto w celu przeciwdziałania COVID-19 narusza obowiązki służbowe lub obowiązujące przepisy, jeżeli działa w interesie społecznym i bez naruszenia tych obowiązków lub przepisów podjęte działanie nie byłoby możliwe lub byłoby istotnie utrudnione.

Można rzec, iż reprezentant granfalonu posługuje się rozumem jedynie w dwóch celach: aby uzasadnić słuszność każdego sądu wypowiedzianego przez przywódcę granfalonu (oraz podległych mu członków grupy), oraz aby wykazać fałszywość każdego sądu wypowiedzianego przez wroga granfalonu.

Formalizacja reguł myślenia granfalonem:

Reguła pierwsza głosi, że członek granfalonu akceptuje każde stwierdzenie, które zostało wypowiedziane przez manipulatora; Reguła druga głosi, że członek granfalonu odrzuca każde stwierdzenie, które zostało wypowiedziane przez wroga granfalonu; Reguła trzecia, głosi, że członek granfalonu akceptuje każde stwierdzenie, które zostało wypowiedziane przez inną osobę należącą do jego granfalonu.

Wrogiem granfalonu jest nie tylko jednostka, która podejmuje działania skierowane przeciwko granfalonowi, ale również każdy, kto zostanie jako taki wskazany przez manipulatora.

Przywódca granfalonu nie musi wcale wierzyć w to, co głosi, a w praktyce często sprawa wygląda tak, że wygłasza on tezę, którą prywatnie odrzuca.

Przykład były i obecny minister zdrowia (8) oraz 99% lekarzy nie wierzy w koronawirusa (40), mimo to w obawie przed utratą licznych fetyszy, zmuszają oni ludzi do noszenia bezsensownych maseczek oraz dystansu społecznego, który ma ułatwić podział społeczny i pacyfikacje wolnych ludzi.

Beztreściowość komunikacji

Jedną z konstytutywnych cech granfalonu jest praktycznie beztreściowy charakter komunikacji, jaka w nim występuje. Tezy głoszone przez przywódcę granfalonu (a za nim również przez pozostałych przedstawicieli tej grupy) sprowadzają się do czystych sloganów (ang. slaugh – ghairm – okrzyk wojenny), a można nawet pokusić się o stwierdzenie, że częstokrotnie mamy tutaj do czynienia ze sloganami w najbardziej pierwotnym rozumieniu tego słowa.

Otóż, podobnie jak wodzowie, za pomocą tych zwartych i celnych stwierdzeń pobudzali swoich wojów w momencie ataku, tak przywódca granfalonu poprzez ich użycie podsyca nienawiść przedstawicieli granfalonu wobec członków grupy zewnętrznej.

Zarówno w jednym, jak i w drugim przypadku slogany są także używane jako hasła (ang. watchword), przy pomocy których jednostki identyfikują się nawzajem jako należące do tej samej grupy.

Niezwykle istotny jest tutaj zatem aspekt działania sloganu, który polega na wywoływaniu w sposób bezpośredni lub poprzez ewokowanie w umyśle danych skojarzeń (emocji, cech wrogów i tym podobnych), określonych działań odbiorcy.

Sloganowość komunikowania się przywódcy z członkami granfalonu jest niezwykle istotna z jeszcze jednego powodu. Beztreściowość i lapidarność komunikatu, pobudzając członków granfalonu do działania i angażując ich emocjonalnie, jednocześnie nie wywołuje u nich zbędnej refleksji i nie grozi zaistnieniem dysonansu poznawczego.

Wszakże, gdyby przywódca granfalonu pokusił się o rozwinięcie swoich tez, niechybnie sprawiłby, że w świadomości członków granfalonu, chcąc nie chcąc, zaczęłyby się poja- wiać zbędne pytania. W ich konsekwencji mogłoby dojść do podważenia nie tylko samych sloganów, czy wiedzy przywódcy, ale i zasadności wszelkich działań członków granfalonu.

Ponadto, ten sposób komunikowania wymaga od członka granfalonu samodzielnego wyjaśnienia ewentualnych wątpliwości. Z jednej strony, taki człowiek sam wie najlepiej jak sobie wyjaśnić powstały problem, z drugiej zaś własne wyjaśnienie będzie dla niego silniejszym a więc i trwalszym przekonaniem. Najważniejsze, że w członku granfalonu istnieje stała potrzeba tłumaczenia wszelkich niezgodności między tezami manipulatora a rzeczywistością.

Jest to niezwykle ważne, gdyż dodatkowo między wypowiedziami przywódcy granfalonu a podejmowa- nymi przez niego działaniami (czyli, rzeczywistym stanem rzeczy) także występuje pewna niezgodność. Bezpośrednią konsekwencję tej niezgodności stanowi bezustanne doświadczanie przez członków granfalonu wspomnianego już dysonansu poznawczego.

Dysonans poznawczy, jest stanem napięcia, który [ma miejsce] wtedy, gdy u danej osoby występują dwa elementy poznawcze, które są psychologicznie niezgodne ze sobą.

Doskonałym przykładem może być sytuacja, w której przedstawiciel granfalonu mocno wierzy w głoszone przez przywódcę hasło: covid, zabija, a jednocześnie dostrzega, iż ilość zmarłych jest mniejsza niż w latach ubiegłych (40).

Aby zredukować powstałe w wyniku tego doświadczenia napięcie, jednostka posuwa się do samookłamywania (zaczyna na przykład pomniejszać ujemne aspekty działania przywódcy, a wyolbrzymiać dodatnie).

Samo zaś usprawiedliwianie przywódcy przebiega pod hasłem: W obecnej sytuacji tak być musi, przy czym, obecna sytuacja jest oczywiście zawiniona przez naszych ludzi, którzy nie stosują się do wytycznych ministerstwa zdrowia, czyli ludzi z grupy zewnętrznej. Należy tutaj zaznaczyć, że przedstawiciele granfalonu skłonni są wierzyć we własne kłamstwa bez względu na to, czy mają one dostateczne zewnętrzne uzasadnienie, czy nie mamy tutaj do czynienia z tak zwanym paradygmatem powiedzieć, to uwierzyć.

Paradygmat grupy minimalnej

Osoby mające pierwszy kontakt z wiedzą o granfalonie z trudem przyjmują do wiadomości możliwość zaistnienia i funkcjonowania tak patologicznej grupy społecznej.

Jednak szamańska hierarchia oparta na fetyszu papiestwa, monarchii, wyznania, ustroju, funkcjonuje na faszystowskiej zasadzie Granfalonu.

Tworzenie grup ideologicznych z rozemocjonowanych jednostek

Podczas badania, na podstawie najbardziej błahego kryterium (najczęściej jest nim losowość), przydziela się ludzi do jednej z dwóch grup: do takiej, która będzie poddana działaniu interesującego czynnika lub do takiej, na którą nie będzie się wspomnianym czynnikiem oddziaływać.

Ta druga nosi nazwę grupy kontrolnej, także punktu odniesienia. Istotne jest tutaj to, iż między obiema grupami nie występują żadne znaczące różnice, to jest w żadnej z nich nie dominują przedstawiciele jednej płci, wyznawcy jakiejś religii, przedstawiciele jakiejś grupy etnicznej i tak dalej. Podział taki skutkuje tym, iż na samym początku badania ciężko jest wskazać jakąkolwiek prawidłowość, która charakteryzowałaby ludzi z którejś z grup, a w związku z tym, nie powinno być żadnej racji dla zaistnienia między członkami tak powstałej grupy jakiejkolwiek więzi emocjonalnej.

Rezultaty wskazały jednak na coś odwrotnego, co określono mianem paradygmatu grupy minimalnej (ang. minimum group paradigm). Okazało się bowiem, że zupełnie obcy sobie przed eksperymentem badani, którzy zostali przydzieleni do tej samej grupy przy pomocy czynnika minimalnego (np. losowego), zaczęli zachowywać się tak, jakby łączyła ich przyjaźń bądź więzy pokrewieństwa.

Wspólna, pozbawiona znaczenia etykieta grupy wpływa na ich stosunek wobec innych osób. W związku z tym, nie tylko zaczęli oni sympatyzować z pozostałymi przedstawicielami swojej grupy, ale wyrażali coraz silniejszą niechęć wobec członków drugiej grupy, z ich punktu widzenia, tak zwanej grupy zewnętrznej.

Ukazują to media, literatura … robi się wszystko, aby wciąż powstawały nowe grupy, które niszczą naturalną strukturę społeczną.

Ten naturalnie pojawiający się mechanizm faworyzowania członków grupy własnej, czyli uznawania ich za lepszych pod wszelkimi względami od innych ludzi i do przyznawania im różnych fetyszy – dóbr, oraz minimalność kryterium, według którego można taką grupę wyodrębnić pokazują, jak niewiele potrzeba, aby powstało zjawisko granfalonu.

Bazując na naturalnym dążeniu człowieka do bycia częścią grupy, manipulator bez trudu może wykreować grupę ludzi (grupę wewnętrzną), z której uczyni bezrefleksyjne narzędzie, za pomocą którego może wyrządzić krzywdę swoim wrogom, zdefiniowanym jako członkowie grupy zewnętrznej.

Czym są gendery i komu krzywdę owe gendery wyrządziły, odpowiedzcie sobie sami (34). Czym jest ideologia bezobjawowego covid i komu on wyrządziłem krzywdę (40) … ???

Cechy, które są charakterystyczne dla ofiary manipulacji: samookłamywanie, kontrola (własnych) myśli, bezrefleksyjność wobec sądów i rozkazów wydawanych przez manipulatora, bezwzględne posłuszeństwo manipulatorowi, negatywne nastawienie wobec wszystkich, których manipulator wskaże jako, wrogów, zaś pozytywne, wobec tych, którzy zostaną przez niego naznaczeni jako swoi, bezustanne doświadczanie dysonansu poznawczego, gotowość ponoszenia obiektywnych, realnych strat dla dobra manipulatora, silna emocjonalność (wszakże cały proces manipulacji to umiejętna gra emocjami), odwrócenie wartości oraz podwójne standardy.

Znęcając się psychicznie i fizycznie nad swoją ofiarą, sprawca stopniowo dąży do osiągnięcia celu, jakim jest zdobycie w państwie, związku absolutnej władzy nad drugą stroną. Już sama cykliczność aktów przemocy (przebiegająca od nieokiełznanych ataków agresji do wyrażania przez sprawcę skruchy) sprawia, że ofiara, doświadczając dysonansu poznawczego wywołanego naprzemiennym złym i dobrym traktowaniem, uruchamia w sobie mechanizmy samookłamywania, biorąc na siebie odpowiedzialność za zaistniały stan rzeczy, a więc obwiniając się za wybuchy agresji partnera, uparcie wierząc, że sytuacja musi ulec poprawie, choć nic na to realnie nie wskazuje.

Ponadto, aby skłonić ofiarę do podjęcia niewygodnych i krzywdzących dla niej działań, sprawca posługuje się rozlicznymi mniej lub bardziej subtelnymi – technikami, takimi jak chociażby izolowanie ofiary od rodziny, czy przyjaciół pozbawiające ją w ten sposób naturalnego wsparcia, podstępne posługiwanie się bliskimi osobami, przyjmowanie milczącej postawy, lekceważenie, wyśmiewanie, krytykowanie, kwestionowanie, rozkazywanie, zastraszanie czy obarczanie winą, za pomocą których pozbawia ją psychicznej mocy, doprowadzając do wewnętrznej autodegradacji i rezygnacji z najbardziej elementarnych praw.

Należałoby w tym miejscu zaznaczyć, że z uwagi na fakt, iż pierwotnie ofiara odczuwa silną więź emocjonalną ze swoim sprawcą – urazy psychiczne, będące konsekwencją przemocy, są szczególnie dotkliwe, zaś uwolnienie się spod wpływu manipulatora niezwykle trudne (43).

Doświadczenie Trzeciej Fali (ang. The Third Wave Experience).

Doświadczenie rozpoczęło się niewinnie, na przykładzie Trzeciej Rzeszy omawiano z uczniami zjawisko autokracji. Nieoczekiwanie temat zajęć wywołał w uczniach autentyczne oburzenie. Nie potrafili oni pojąć, jak w cywilizowanym, europejskim państwie, jakim są Niemcy, udało się urzeczywistnić tak destrukcyjny i głęboko patologiczny system polityczny, jakim jest nazizm. Nie mogli zrozumieć, jak to możliwe, że Niemcy tak bezkrytycznie, masowo i bezwzględnie podporządkowali się Adolfowi Hitlerowi.

Uczniowie byli przy tym całkowicie przekonani o tym, iż oni, jako przedstawiciele społeczeństwa demokratycznego, są odporni na totalitarną propagandę i fascynację autokracją. Stanowisko uczniów sprawiło, iż nauczyciel uznał, że jedynie osobiste doświadczenie, czym tak naprawdę jest dyktatura, może sprawić, że pojmą oni sens tego zjawiska.

W ten sposób wpadł on na pomysł zrekonstruowania w miniaturze, w warunkach klasowego systemu autokratycznego.

Nauczyciel, zaczął wprowadzanie wśród uczniów bezwzględnej dyscypliny. Pierwszy dzień projektu został więc poświęcony ustaleniu nowych, obowiązujących w klasie reguł. Do tej pory relacje między nauczycielem a uczniami były koleżeńskie i mogli oni zwracać się do niego po imieniu. Jednak od tej pory taka poufałość była wykluczona, a jedyną dopuszczalną formą zwracania się ucznia do nauczyciela stało się: Proszę Pana.

Zmianie uległ również akceptowany sposób udzielania odpowiedzi na pytania nauczyciela: odpowiadając, uczeń musiał stać z boku ławki, zaś jego wypowiedź miała być uważna i zwięzła, nie dłuższa niż trzy słowa. Nauczycie ćwiczył ze swoimi podopiecznymi nowy sposób siedzenia (w pozycji wyprostowanej, ze stopami płasko przylegającymi do ziemi i wyciągniętymi do tyłu rękoma), który jak twierdził miał wspomagać koncentrację i wzmacniać siłę woli.

Nauczał ich o tym, że jedynie samokontrola, ćwiczenie siły woli oraz zdyscyplinowany wysiłek fizyczny zaowocują zwiększeniem możliwości umysłowych i ruchowych i dlatego stanowią drogę do osiągnięcia sukcesu. Uczniowie zdawali się być zafascynowani tą ideą, zdawali się wierzyć, że faktycznie w dyscyplinie siła (ang. Strength through discipline).

Następnego dnia numauczyciel przybył do szkoły z przeświadczeniem, że uczniowie zasiądą w ławkach w tradycyjny, swobodny sposób. Jednak, ku jego zaskoczeniu, wszyscy siedzieli na baczność i spoglądali przed siebie w skupieniu, wcielając, tym samym, w życie przekazaną im poprzedniego dnia ideę dyscypliny (już na tym etapie, można było dostrzec, jak znaczący wpływ na myślenie i emocje młodzieży wywiera niniejszy projekt).

Tego dnia, nauczyciel podjął działania zmierzające do wzmocnienia w uczniach przekonania, że są grupą, że stanowią jedność. W tym celu, klasie została nadana nazwa: Trzecia Fala, co stanowiło nawiązanie do najważniejszej dla surferów, bo najsilniejszej podczas przypływu trzeciej fali. Wprowadzony też został klasowy salut, wykonywany poprzez podniesienie prawej ręki w kierunku prawego ramienia z postawioną pionowo, lekko zwiniętą dłonią, mającą imitować grzywę fali.

Jak się okazało, uczniowie nie ograniczali się do tego, aby salutem Trzeciej Fali pozdrawiać się jedynie w szkole, ale czynili to również poza nią, dając tym samym wyraz zasadzie, głoszącej iż we wspólnocie siła (ang. Strength through community).

Kolejnego dnia nauczyciel rozdał swoim uczniom karty członkowskie ruchu. Trzy z nich były oznaczone czerwonym znakiem X. Uczniom, którzy je otrzymali, zostało przydzielone wyjątkowe zadanie, mieli oni informować nauczyciela o każdym przypadku niezastosowania się do reguł klasowych, jak się jednak szybko okazało, wkrótce grono informatorów, a właściwie donosicieli w naturalny sposób rozszerzyło się, wielu uczniów decydowało się donosić na swych nawet bliskich kolegów.

Przypomina wam to donosicielstwo maseczkowe, wynikające z poprawności politycznej (40) ?!

Hasłem przewodnim tych zajęć było: w działaniu siła (ang. Strength through action). Aby umożliwić uczniom doświadczenie bezpośredniego działania, nauczyciel każdemu z nich przydzielił określone zadanie związane z Trzecią Falą. W ten sposób, jedna osoba miała zaprojektować transparent ruchu, druga przeszkolić i przekonać, co najmniej, dwudziestu uczniów z pobliskiej szkoły podstawowej, że stosowana przez Trzecią Falę postawa siedząca jest niezbędna dla lepszego uczenia się, ktoś inny miał nauczyć się na pamięć i wyrecytować nazwisko i adres każdego członka grupy i tak dalej.

Jak widać, nie było mowy o jakimkolwiek merytorycznym uzasadnieniu sensu istnienia grupy, zasadą istnienia grupy było … istnienie grupy. Tego dnia uczniowie zostali również przeszkoleni w zakresie inicjacji nowych członków. Niezbędnymi elementami procedury inicjacyjnej były: rekomendacja dana przez aktualnego członka Fali, test ze znajomości haseł grupy oraz złożenie przysięgi.

Kolejnego dnia nauczyciel, zdając sobie sprawę z tego, że nie posiada już kontroli nad rozgrywającymi się w szkole wydarzeniami mając za to nakaz dyrekcji szkoły i rady szkoły, podjął decyzję o zakończeniu eksperymentu.

Przerażające zmiany, jakie zaszły w uczniach, były dostrzegalne gołym okiem. Można rzec, że idea Trzeciej Fali, trawiła ich umysły niczym jakaś straszliwa gorączka, w imię ruchu, ci młodzi ludzie stosowali przemoc psychiczną i fizyczną wobec tych, którzy nie należeli do grupy (pobity został redaktor gazetki szkolnej – autor krytycznego artykułu na temat Trzeciej Fali), donosili na swoich (nawet najlepszych) kolegów oraz agresywnie nagabywali innych uczniów, aby ci przyłączyli się do Fali.

W zaledwie kilka dni ta kilkuset osobowa grupa uczniów z wrażliwych i myślących jednostek, przeistoczyła się w napędzane pustymi sloganami, bezideowe stado, które gotowe było rozszarpać każdego, w kim spostrzeże wroga ruchu. Aby zakończyć projekt, nauczycie ogłosił grupie, że Trzecia Fala jest tak naprawdę ogólnokrajowym ruchem, którego celem jest obalenie aktualnego rządu i zaprowadzenie w Stanach Zjednoczonych nowego porządku, w zgodzie z ideami dyscypliny, działania, wspólnoty i dumy (ang. Strength through pride) ogłosił, że następnego dnia w jednej ze szkolnych auli odbędzie się wiec, na którym zostanie przedstawiony ich kandydat na prezydenta.

W samo południe, aula była już wypełniona uczniami, którzy pragnęli poznać swego nowego przywódcę. Do samego końca, nauczyciel dbał o każdy szczegół zaplanowanej poprzedniego dnia mistyfikacji: przy każdych drzwiach umieścił swoich strażników (w osobach ochroniarzy stanowiących jego wcześniej spontanicznie powstałą przyboczną gwardię), koledzy Jonesa udawali reporterów i fotografów, dokumentujących wydarzenie (zrobiona została nawet grupowa fotografia), a w samym środku sali ustawiony został telewizor (uruchomiony, choć niepodłączony do anteny), na którym uczniowie, rzekomo mieli zobaczyć transmisję z krajowej konferencji prasowej.

Wszyscy czekali w napięciu na dalszy rozwój wydarzeń, hipnotycznie wpatrzeni w śnieg na ekranie. Gdy przesycona zupełną ciszą atmosfera stała się do granic niepokojąca, nauczyciel podszedł do telewizora i w następujących słowach wyjawił całą prawdę:

Nie ma lidera! Nie ma czegoś takiego, jak narodowy ruch młodzieżowy o nazwie Trzecia Fala. Zostaliście wykorzystani. Zmanipulowani. Wepchnięci we własne pragnienia do miejsca, w którym teraz zaczynacie się odnajdywać. Nie jesteście lepsi, ani gorsi od faszystów, o których się uczyliście. Zapewne myślicie w duchu, że kontynuowaliście dobrą zabawę, że mogliście zrezygnować w każdej chwili. Ale jak daleko byście zaszli? Pozwólcie, że pokażę wam waszą przyszłość. W tym momencie, na białej planszy, która znajdowała się za telewizorem, pojawił się płynący z projektora obraz, przedstawiający historię Trzeciej Rzeszy.

Eksperyment Trzeciej Fali został zakończony. Nie sposób, wyrazić tu poważnych wątpliwości, co do prawomocności takiego stwierdzenia, zwłaszcza że zostało ono wysłowione przez człowieka, który nie tylko zainicjował to wydarzenie, ale przez cały czas dość starannie nim kierował, np. osobiście wyznaczając donosicieli.

Ideologia, niosąc za sobą określone treści, pozwala na uruchomienie u ofiary zwątpienia, a więc takiego procesu myślowego, w wyniku którego może ona zakwestionować głoszone przez manipulatora sądy i spróbować uwolnić się spod jego wpływu.

Puste treści

Inaczej jest, gdy manipulacja występuje w pustej treściowo postaci. Jest ona dla ofiary manipulacji najgroźniejsza, gdyż nie odwołuje się do jakichkolwiek idei i nie pozostawia w ten sposób ofierze praktycznie żadnej szansy dyskusji, a więc szansy na uruchomienie myślenia krytycznego. Ofiara jest wówczas w mocy silnych destrukcyjnych emocji sterowanych i podtrzymywanych przez manipulatora.

Szczególną odmianą takiej manipulacji jest granfalon, którego twórca, posługując się jedynie pustymi sloganami, potrafi przeistoczyć członków społeczeństwa w bezideowe, a jednak rozemocjonowane stado, które gotowe jest na rozkaz manipulatora zniszczyć każdego, kogo wskaże on im jako swego wroga.

Doświadczenie Trzeciej Fali rozgrywało się na gruncie środowiska szkolnego, ale przede wszystkim dlatego, że pokazuje ono, na jak wielkie niebezpieczeństwo może być narażona relacja nauczyciel-uczeń, jeśli tylko zostanie ona zainfekowana manipulacją (41).

Zastanówcie czym jest ideologia koronawirusa (40) i dlaczego dotknęła ona konkretne grupy społeczne, w tym dzieci i młodzież (41), jest to typowy przykład ideologi i manipulacji oraz Granfalonu, budowanego na szamańskim fetyszu faszyzmu.

Przypomnę jeszcze raz: Granfalloon to socjopsychologiczna technika organizowania ludzi w silnie zidentyfikowaną emocjonalnie grupę. Zestaw różnego rodzaju fetyszy: emblematów to jedyny sposób na udane zdefiniowanie granfalonu.

Oznacza to, że żaden pomysł, żadna racjonalna motywacja ani racjonalny argument nie są związane z tym zjawiskiem społecznym, niosącym za sobą władze człowieka nad człowiekiem.

Brak wartości skutkuje pozornie niewytłumaczalną mocą i niezwykłą żywotnością granfalonu. Niestety, powoduje to, że granfalon jest niezwykle niebezpiecznym zjawiskiem, szczególnie dla członków grupy zewnętrznej granfalonu.

Emocjonalne, a zwłaszcza przesycone złą wolą wykorzystanie takiej grupy w celu kształtowania dominującego w społeczeństwie sposobu myślenia bazującego na wykreowanym granfalonie np. ludzi pełnowartościowych, może prowadzić nie tylko do osobistych tragedii, lecz także do degradacji osobowości głównie członków granfalonu.

Fetysz, faszyzm i granfalon

Jak już wiecie – fetyszyzm (9), to pierwotna religia szamańska (25), w której przyjmuje się, że pewne obiekty naturalne takie jak archonty (44) lub stworzone (fetysz mamona, tytułu, roli …) ręką wyjątkowego człowieka, mają nadprzyrodzone, magiczne moce lub przedstawiają bóstwa astralne – archonty, które trzeba czcić i wywyższać ponad człowieczeństwo, co stawia je w roli użytecznej ideologii – Boga, mesjasza, idola, czy architekta oraz nadczłowieka …

Faszyzm, czyli fasces, to wiązka patyków, syndykat, gildia, zorganizowana grupa przestępcza, hierarchia fetyszystów, wprowadzających fetyszyzm ideologi oraz manipulacje do życia podporządkowanego człowieka, za pomocą fetyszu wyznania, polityki, ekonomii, ustroju … i innych fetyszy o charakterze hierarchicznym, co pozwala mniejszości kontrolować większość, za pomocą siły – militariów, prawa zwierząt (2), nakazu, czy innych bezsensownych fetyszy …

Proszę państwa, połączenie tych wszystkich tworów ideologicznych, stworzyło piekło codziennego życia, z którego trudno się wydostać nieświadomej jednostce. Tylko powolne uświadomienie, pozwoli przekształcić nieświadomego niewolnika w świadomego Laha, czyli pana samego siebie (23), który podejmie wraz z innymi wolnymi jednostkami – trud wyzwolenia z hierarchicznego systemu władzy człowieka nad człowiekiem.

Dydymus

Akademia Filozoficzna Dydymusa

https://pomagam.pl/wdd

Liga Świata | RaElIs

Samostanowienie i Samoograniczenie

https://zrzutka.pl/anzajh

https://trueshopl.wordpress.com

https://tajemnicatajemnic.wordpress.com

1. https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2020/05/13/jesli-wchodzisz-do-mego-domu-i-kregu-badz-swiadom-regul-i-praw-w-nich-panujacych

2. https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2020/07/01/nieprzekraczalne-granice-wladzy-i-prawa/

https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2020/03/16/przywrocmy-prawo-naturalne/

https://